Morskie pompy zęzowe

Podobnie jak wiele elementów wyposażenia bezpieczeństwa, pompom zęzowym po prostu nie poświęca się uwagi, na jaką zasługują. Posiadanie odpowiedniej pompy zęzowej o odpowiednich funkcjach oraz wiedza, jak prawidłowo jej używać, ma kluczowe znaczenie dla ochrony łodzi, sprzętu i pasażerów.

Nawet niewielka ilość wody w zęzie łodzi może spowodować poważne problemy. Stojąca woda na surowym włóknie szklanym może z czasem sprawić, że stanie się ono kruche, dlatego wiele „łódek bez drewna” wykorzystuje podłużnice wypełnione pianką, które mogą stać się nasycone, ciężkie i słabe, jeśli są stale zanurzone. Przewody i połączenia elektryczne szybko ulegają korozji, wpływając na elektronikę, pompy, światła, a nawet układy elektryczne związane z silnikiem. Prawidłowo zainstalowana i obsługiwana pompa zęzowa sprawi, że zęzy będą suche, a łódź będzie w dobrym stanie.

Chociaż pompy zęzowe są często małe i instalowane poza zasięgiem wzroku, na większości łodzi instaluje się je w celu usunięcia wody gromadzącej się na dnie łodzi („zęza”). Pompy zęzowe powinny zawsze znajdować się w najniższej części zęz, gdy łódź jest w stanie spoczynku. Jeśli to możliwe, należy je instalować w łatwo dostępnym miejscu, aby można było je często sprawdzać, czyścić, testować i w razie potrzeby wymieniać.

Pompy automatyczne vs. ręczne

Łodzie z otwartymi zęzami, takie jak łodzie John lub mniejsze skiffy bez linerów, mogą wymagać jedynie prostej, ręcznej pompy włączanej i wyłączanej przez operatora za pomocą dwupozycyjnego przełącznika (wł./wył.). Łodzie z częściowo lub całkowicie zamkniętymi obszarami zęzowymi powinny być wyposażone w automatyczną pompę zęzową do usuwania wody, gdy może ona nie być widoczna. W pompach automatycznych zazwyczaj stosuje się wyłącznik pływakowy lub czujnik wody, który włącza pompę, gdy poziom wody w zęzie osiągnie określony poziom.

Rodzaje automatycznych pomp zęzowych

Podczas gdy ręczne pompy zęzowe działają za pomocą przełącznika na konsoli lub panelu akcesoriów, automatyczne pompy zęzowe są zwykle wyposażone w dwa przełączniki, które je aktywują – jeden na konsoli lub panelu akcesoriów oraz oddzielny przełącznik lub czujnik na samej pompie, służący do włączania i wyłączania pompy w oparciu o poziom wody w zęzie. Te pompy zęzowe wykorzystują różne mechanizmy do ich aktywacji, gdy są pozostawione w trybie automatycznym:

Przełącznik pływakowy na zawiasach:

W najpowszechniejszej konstrukcji zastosowano przegubowe, pływające ramię przymocowane do obudowy pompy. Ramię to unosi się, gdy w zęzie znajduje się woda, aktywując pompę, a gdy poziom wody spada, ponownie ją wyłącza.

Przełącznik pływakowy kuli:

Inną popularną konstrukcją są pompy zęzowe, które zawierają pływającą kulę w obudowie pompy. Gdy woda się podnosi, kula unosi się w górę, ostatecznie aktywując przełącznik, który włącza pompę. Ten styl zajmuje mniej miejsca w zęzie niż zawiasowy przełącznik pływakowy.

Czujniki wody:

Niektóre pompy automatyczne wykorzystują czujniki zamiast mechanicznych przełączników do aktywacji pompy. Podobnie jak pompy z wyłącznikiem pływakowym, pompy te mają zazwyczaj mniejsze wymiary i dobrze sprawdzają się w mniejszych przestrzeniach. Niektóre z nich mają wbudowane przyciski służące do testowania pompy i sprawdzania jej prawidłowego działania.